ساخت یک سازه بهینه شده لنتی ویروسی نوترکیب حاوی ژن pdx-۱ برای انتقال ژن به سلول های بنیادی در راستای ژن درمانی دیابت نوع ۱

چکیده زمینه و هدف: امروزه بسیاری از پروتکل های ژن درمانی با حامل های لنتی ویروسی انجام می شود. یکی از مهم ترین فاکتورهایی که در تکوین پانکراس و رونویسی ژن انسولین نقش دارد فاکتور رونویسی pancreatic & duodenal homeobox 1 (pdx-1) است. هدف از این مطالعه بهینه سازی سازه لنتی ویروسی حاوی ژن pdx-1 برای ترانسفکشن سلول های بنیادی در راستای ژن درمانی دیابت نوع 1 بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی ابتدا ژن pdx-1 از حامل pcdna3.1-pdx-1به وسیله pcr تکثیر و در حامل ptg19–tکلون شد. سپس ژن pdx-1 در بالا دست ژن ires–egfpدر حامل pires2–egfp ساب کلون شد. در مرحله بعد قطعات کلون شده ires–egfp و نیز pdx-1 با هضم آنزیمی از حامل مربوطه جداسازی و به درون سازه ی بیانی لنتی ویروسی psintrem در بالا دست ژن tre-cmvکلون شدند. سازه ی نهایی پس از تعیین توالی به سلول های hek293 ترانسفکت شد و بیان ژن pdx-1 به وسیله آنالیز فلوسایتومتری و میکروسکوپ معکوس فلورسنت ارزیابی شد. یافته ها: نتایج فلوسایتومتری و نیز مشاهده مستقیم با میکروسکوپ معکوس فلورسنت، نشانگر تأیید بیان ژن های pdx-1 و gfp در سلول های hek293 ترانسفکت شده با سازه نوترکیب نهایی بود. نتیجه گیری: با توجه به این که سازه حاضر به منظور تضمین بیان طولانی مدت با بازدهی بالا در سلول های بنیادی طراحی شده و از سامانه ی القایی tet onهای در آن استفاده شد، می تواند یکی از بهترین سازه ها در جهت انتقال هر نوع ژن به سلول های بنیادی باشد. واژه های کلیدی: ژن درمانی، دیابت، سلول های بنیادی